Zahra’s vader is van Marokaanse afkomst, haar moeder is Belgische. Zij was 15 jaar toen ze voor het eerst verliefd werd op een meisje. Toen Zahra op een bepaald moment een schoolwerk rond homoseksualiteit aan het voorbereiden was zag haar vader dat en maakte er een opmerking over. Zahra gebruikte dat moment om te vragen wat hij ervan zou denken moest zij ook zo zijn. “Dan sterf ik van verdriet” antwoordde hij. En toen ze hem vroeg wat hij dacht dat haar moeder ervan zou vinden zei hij “dan staat jouw moeder met 1 been in haar graf”. Daarna heeft Zahra heel lang gezwegen.

Zahra’s zus Saddie heeft een film gemaakt “Mijn zus Zahra” waarin ze de vragen en twijfels toont waarmee holebi’s met een moslimachtergrond geconfronteerd worden. Het feit dat Zahra lesbisch is zorgde voor heel wat opschudding in het gezin. In de film toont Saddie het verhaal van haar lesbische zus Zahra en de manier waarop haar gezin op Zahra’s holebiseksualiteit reageert. Gesprekken met Zahra haar ouders, met Zahra zelf en andere holebi’s met een allochtone achtergrond worden in film heel boeiend verweven. “Mijn zus Zahra” is soms hard en soms ontroerend. De film toont bovenal een mooi portret van mensen die antwoorden zoeken op moeilijke vragen. Toen de film in premičre getoond werd door de Nederlandstalige Vrouwenraad waren de aanwezigen heel geroerd door het verhaal, veel van de oudere lesbiennes herkenden veel van wat er getoond werd.
Zahra is een ontzettend moedige jonge vrouw.