De komst van een fotograaf was in de jaren ‘20 van de vorige eeuw voor deze bewoners van de Wilhelminastraat nog een hele belevenis. Door de toenemende bevolking en de hogere eisen die aan woonruimte werd gesteld, ontstond er vanaf circa 1910 ook aan de Langedijk behoefte aan meer woningen, vooral voor de arbeidersklasse. Het onderwerp woningnood was een steeds terugkerend thema in de gemeenteraden in die tijd, maar die gemeenteraden waren te verdeeld en (financieel) onmachtig om in de woningbouw te voorzien. Pas na de oprichting van woningbouwverenigingen kwam er enige schot in de zaak, met in Broek op Langedijk de Wilhelminastraat en de Julianastraat als concreet resultaat.