پروتکل اینترنت (IP) مجموعه ای از قوانینی است که به مسیریابی بسته های داده کمک می کند تا داده ها بتوانند در شبکه ها حرکت کرده و آن را به مقصد مناسب برسانند.
هنگامی که یک کامپیوتر سعی دارد اطلاعات را ارسال کند ، در تکه های کوچکتر به نام بسته ها شکسته می شود. برای اطمینان از این که همه این بسته ها در جای مناسب قرار دارند ، هر بسته شامل اطلاعات IP است.
بخش دیگر این معما این است که به هر دستگاه یا دامنه ای در اینترنت یک آدرس IP اختصاص داده می شود که آن را بطور منحصر به فرد از سایر دستگاه ها مشخص می کند.
این شامل رایانه شخصی شما است که احتمالاً قبلاً با آن روبرو بوده اید. اگر به یکی از بسیاری از "آدرس IP من چیست؟" ابزارها ، آنها به شما آدرس IP رایانه و علامت ضعیف موقعیت مکانی شما را نشان می دهند (که باید دقیق باشد مگر اینکه از VPN استفاده کنید).
آدرس IP که با آنها بیشتر آشنا هستید احتمالاً چیزی شبیه به این است:
32.253.431.175
با اختصاص هر دستگاه با آدرس IP ، شبکه ها می توانند به طور موثری تمام این بسته های داده را به اطراف بچرخانند و مطمئن شوند که آنها را در یک مکان مناسب قرار می دهند.
IPv4 چیست؟
با وجود "4" در این نام ، IPv4 در واقع اولین نسخه IP است که مورد استفاده قرار می گیرد. در سال 1983 به طور کامل راه اندازی شد و حتی امروز نیز شناخته شده ترین نسخه برای شناسایی دستگاه های موجود در شبکه است.
IPv4 از یک آدرس 32 بیتی استفاده می کند ، همان فرمی است که احتمالاً هنگام بحث در مورد "آدرس IP" با آنها بیشتر آشنا هستید. این فضای آدرس 32 بیتی تقریبا 4.3 میلیارد آدرس منحصر به فرد را فراهم می کند ، اگرچه برخی از بلوک های IP برای مصارف خاص محفوظ است.
در اینجا نمونه ای از آدرس IPv4 آورده شده است:
32.253.431.175
IPv6 چیست؟
IPv6 نسخه جدیدتر IP است که از قالب آدرس 128 بیتی استفاده می کند و شامل شماره ها و حروف است. در اینجا مثالی از آدرس IPv6 آورده شده است:
3002: 0bd6: 0000: 0000: 0000: ee00: 0033: 6778
چرا به نسخه جدید IP نیاز داشتیم؟
خوب ، در حالی که ممکن است آدرس IP بالقوه 4.3 میلیارد IPV4 بسیار زیاد به نظر برسد ، ما به آدرس IP بیشتری نیاز داریم!
در دنیا افراد زیادی با دستگاه های زیادی وجود دارند. این مسئله حتی با ظهور دستگاه های IoT (اینترنت اشیا) و سنسورها بسیار بزرگتر است ، زیرا این دستگاه ها استخر دستگاه های متصل را بسیار گسترش می دهند.
به بیان ساده تر ، جهان از آدرس های منحصر به فرد IPv4 استفاده می کند ، و این بزرگترین دلیل نیاز به IPv6 است.
دلایل فنی دیگری نیز وجود دارد که باید از آنها بحث کنیم.
💡 IP ، کوتاه برای پروتکل اینترنت ، به رایانه ها و دستگاه ها در ارتباط با شبکه کمک می کند. این راهنما تفاوت بین نسخه های IPv4 و IPv6 s را مشاهده می کند
برای توییت کلیک کنید
تفاوت IPv4 در مقابل IPv6 چیست؟
حال ، تفاوت IPv4 و IPv6 را در نظر می گیریم.
بارزترین تفاوت و قابل استفاده ترین برای افراد عادی ، تفاوت در قالب ها است:
IPv4 از یک آدرس 32 بیتی استفاده می کند
IPv6 از یک آدرس 128 استفاده می کند
بدون اینکه وارد ریاضی شوید (برای بخش بعدی آن را ذخیره خواهیم کرد) ، این بدان معنی است که IPv6 1،028 بار آدرس بیشتر از IPv4 ارائه می دهد ، که در واقع مشکل "عدم موفقیت آدرس ها" (حداقل برای آینده قابل پیش بینی) را حل می کند.
IPv6 همچنین یک آدرس الفبایی است که توسط روده بزرگ جدا می شود ، در حالی که IPv4 فقط عددی است و بر اساس دوره ها از هم جدا می شوند. باز هم ، یک نمونه از هر یک:
همچنین تفاوت های فنی بین IPv4 و IPv6 وجود دارد ، اگرچه غیر توسعه دهندگان نیازی به دانستن آنها ندارند. برخی از قابل توجه ترین تفاوت های فنی این است که:
IPv6 شامل کیفیت خدمات داخلی (QoS) است.
IPv6 دارای یک لایه امنیتی شبکه داخلی (IPsec) است.
IPv6 ترجمه آدرس شبکه (NAT) را از بین می برد و امکان اتصال پایان به انتهای لایه IP را فراهم می آورد.
Multicasting بخشی از مشخصات پایه IPv6 است ، در حالی که در IPv4 اختیاری است. Multicasting امکان انتقال یک بسته را به چندین مقصد را در یک عمل واحد فراهم می کند.
IPv6 دارای هدر بسته های بزرگتر است (حدود دو برابر IPv4).