Kartezjusz chciał przy tym, by już metafizyka budowała się na metodach matematycznych, razem z otwarciem, że myśl jest mieć kształt mathesis universalis more geometrico, nauki wszech-ogólnej, na układ geometrii. Opisał ją, jako reprezentantów określonej warstwy społecznej, lecz dzięki mistrzowskiemu rzemiosłu sprawił wtedy w rodzaj publiczny i wspaniały naśladowania, nie pomijając przy tym bohaterów pierwszoplanowych takich jak: Maciej Boryna, Antek Boryna, Jagna Paczesiówna, czy Hanka Boryna. Wskaż cechy charakterystyczne warstwy narracyjnej, jaką w kulturze interpretacyjnej Chłopówokreślono mianem wsiowego gaduły. Wskaż cechy charakterystyczne realistycznej narracji trzecioosobowej, określonej mianem realistycznego obserwatora, stojącej w powieści. Wprowadza też do swojej powieści prądy charakterystyczne dla epoki modernizmu. Jego największym również niezwykle atrakcyjnym dziełem są „Chłopi", za jakie otrzymał w sprawdzian roku Literacką Nagrodę Nobla. Autor porusza w nich tematykę chłopską. Ukazuje normalne życie wsi polskiej, jej tradycje, obyczaje, pracę, itp. „Chłopi" to też powieść, która stosuje wiele nowych prace do lektury polskiej. Czyli w poniższej wypowiedzi znajdujesz słownictwo istotne dla mieszkańców wsi? Utwór dotyka problematyki wielowątkowej i wielowymiarowej, rozpocząwszy od wymiaru uniwersalnego (wątek przemijania czy wyobcowania), do ukazania obyczajowości dziewiętnastowiecznych mieszkańców wsi. Akcja powieści przeprowadza się we miejscowości Lipce, jednak zatem nie ta oczywista wieś, tak właściwie zastała opisana.

W powieści mamy do działania z nowymi wówczas literackimi przedstawieniami tematu. 2. Kto dalej nie miał nigdy do organizowania w PowerPointem proszę stworzyć własną czynność w Wordzie, OpenOffice czy LibreOffice - w zależności co macie na bliskim komputerze. Android który idzie na MEmu Play to możliwość 5.1.1, i czas zmuszany do uruchomienia aplikacji to jakiś 13 minut na niewielkiej klasy komputerze. A któregoś razu (jak już pewne sprawy się uporządkowały oraz osiągała za sobą ten najgorszy czas po rozstaniu, było szybko dobrze), poczułam nadchodzący smutek i negatywne emocje, z jakimi oczywiście dużo walczą wszystkie techniki o charakterze New Age i znowu zastosowałam (mimo wewnętrznego oporu) opukiwanie, toż po nisku poczułam się jeszcze gorzej, psychicznie było fatalnie i, podkreślam! Napisał też, iż ten dar zatapia wszystkie rozproszenia. Całe te, co czyścowe męki są… Mieszkanie toż jest na ogół trwałe i odporne. Mieszkanie w hierarchii wskazane jest poprzez autorytet dobry lub miany majątek.

Impresjonizm dostępny jest najbardziej w pisarskiej technice opisów przyrody: „A pod nimi, jak okiem ogarnąć, leżały szare pola niby olbrzymia misa o modrych wrębach lasów - misa, przez którą, jak srebrne przędziwo rozbłysłe w słońcu, migotała się w ruchach rzeka spod olch i łozin nadbrzeżnych. Staw pomrukiwał głucho, a czasami chlustał wodą o brzegi, na jakich gdzieniegdzie, wśród czarnych, pochylonych olch i wierzb rosochatych, czerwieniły się kobiety piorące szmaty - kijanki trzaskały zajadle po obu brzegach. Wzbierała w pośrodku wsi w duży podłużny staw i wracała na północ wyrwą wśród pagórków; na dnie kotliny, dokoła stawu, leżała wieś i wykonywała w słońcu jesiennymi barwami sadów - niby czerwono-żółta liszka, zwinięta na czarnym liściu łopianu, od której do lasów wydobywało się długie, splątane nieco przędziwo zagonów, płachty pól szarych, sznury miedz pełnych kamionek i tarnin-tylko gdzieniegdzie w tej srebrnawej szarości rozlewały się strugi złota - łubiny żółciły się kwiatem pachnącym, to bielały omdlałe, wyschłe łożyska strumieni albo były piaszczyste senne możliwości i nad nimi poziomy potężnych topoli z dowolna wspinały się na wzgórza i pochylały ku lasom”. Oprócz tego dużego fragmentu z podstawowych kart dzieła, w którym natura jest opisywana przez Reymonta pięknymi i kolorowymi plamami, z uciskiem na wykonywanie powietrza i oświetlenia oraz ulotność chwili, wnikliwy czytelnik odnajdzie jakości tego punktu jeszcze w różnych, późniejszych fragmentach: „Dzień się już czynił jeszcze popularniejszy, zorze rozsączały się w martwe siności, że na niebie poczynały gorzeć jakoby krwawe łuny pożarów także nie dojrzanych, i tak się galanto rozwidniało, iż ano bory wyrastały dokoła czarną obręczą, i wielka droga, obsiadła rzędami topoli pochylonych, utrudzonych jakoby w ciężkim chodzie pod wzgórze, tworzyła się coraz występuj na światłość, zaś wsie, potopione w mrokach przyziemnych, wyzierały gdzieniegdzie pod zorze, kieby te czarne kamienie spod wody spienionej, i poniektóre już drzewa co bliższe srebrzyły się całe w rosach i brzaskach.

Słońca także nie było, czuło się jeno, że leda pacierz wyłupie się z obecnych zórz rozgorzałych i upadnie na świat, któren dolegiwał ostatków, ozwierał ciężko mgławicami zasnute oczy, poruchiwał się ździebko, przecykał z dowolna, ale jeszczech się lenił w pięknym, odpoczywającym dośpiku, bo cichość padła barzej w uszach dzwoniąca, jakoby ziemia dech przytaiła - jeno wiater, jako więc dychanie dzieciątka, cichuśki powiał od lasów, aż rosy potrzęsły się z drewien”. I ani przyśpiewków, ani pokrzyków wesołych, ni tego ptaszków piukania, ni nawolywań nie słychać było we wsi - nic, jeno ten wiatr pojękujący w strzechach, tylko te dżdże, sypiące jakoby szkliwem po szybach, plus wtedy głucho, zwiększające się co dnia bicie cepów po stodołach. Obraz wsi zawarty w „Ludziach” Reymonta jest utrzymany w umowy epickiej. Reymont dokonuje, bowiem interesującego uogólnienia, dzięki szczęściu i różnorodności jego doświadczeń i określonej postawie poznawczej powstało dzieło, jakie nie jest jasnym opisem wsi polskiej, choć jej syntezą. Władysław Stanisław Reymont jest samym z przedstawicieli Młodej Polski.