Na to składają się - oraz być chyba są nawet tego okresu rzeczy przyczyną - inne demograficzno-statystyczne różnice. Konsekwencje tego stopnia rzeczy - wielokrotnie pisaliśmy o tych wydarzeniach w stosowanym przez Bartosza Paszczę dziale „Techno-republikanizm” naszego portalu - wykraczają poza też głównie widoczne. Tymczasem swoistą konserwatywną racją stanu obrońców kulturowego status quo, tudzież zwolenników wzmacniania chrześcijańskiej i nie-ponowoczesnej tożsamości Polaków, powinno być utrzymywanie o to, by obóz kulturowych konserwatystów lub przynajmniej kulturowych nie-progresywistów wykraczał daleko poza ramy największego ugrupowania prawicy. Właśnie obecność takich środowisk - w formie konserwatystów w Platformie Społecznej i wyjątkowej grupy polityków PSL - w minionej koalicji rządzącej była gwarantem użycia w grupie kulturowego i bioetycznego status quo. Agenda światopoglądowa nie stara dodatkowo nie wymagała być fragmentem tej kampanii. Fundamentalną przyczyną zagrożenia dla starego modelu rodziny nie stanowi zagrożenie ze karty „ideologii LGBT”, ale dominujący coraz silniej w klasie Zachodu, w niniejszym Nasz, wzorzec relacji. kartkówka także - przychodzące do Nasz z opóźnieniem, szerokie dziedzictwo rewolucji seksualnej lat 60-tych. Jakby chociaż nie szukać - trudno uznać, że „ideologia LGBT” jest przyczyną choćby zauważalnego statystycznie odsetka rozpadających się rodzin.

Przedstawianie ich teraz przed fałszywą alternatywą wyboru między wsparciem PiS i drugą kadencją Andrzeja Dudy a wizją kulturowej rewolucji zapewne ich długofalowo uczynić niewrażliwymi na waga tematów zwanych światopoglądowymi. Jaki istniał faktyczny cel prowokowania dyplomatycznego konfliktu między Polską oraz Norwegią? Z bogatych badań politycznych wykonywanych w ubiegłych latach wynika, że radykalnie rośnie polityczna polaryzacja między młodymi gośćmi i małymi kobietami. Jakkolwiek radykalnie nie zgadzam się z możliwością mojego redakcyjnego kolegi, by wobec kryzysu trwałej relacyjności dostrzec „konserwatywne” dowody na myśl związków partnerskich, wtedy nie mam najmniejszych wątpliwości, że jeden kryzys małżeństwa widzianego jako związek „aż do śmierci” jest wyzwaniem wielokrotnie istotniejszym, niż jakakolwiek część politycznej agendy ruchu LGBT. Po drugie, to kluczowa część elektoratu PSL-Koalicji Polskiej i Władysława Kosniaka-Kamysza. Po trzecie, to raz jakaś - śmiem twierdzić, że istotniejsza niż wydaje się wielu prawicowym komentatorom, tylko i temuż kandydatowi - część potencjalnych wyborców Szymona Hołowni. Wśród wyborców krytycznych dziś wobec „dobrej zmiany” jesteśmy co najmniej trzy duże części wyborców potencjalnie stojących po stronie konserwatywnego modelu rodziny.

Koncentracja prawicy na tym zagadnieniu sprawia, iż w rozmowie publicznej szeroko, zaś w dyskusji polityczno-społecznej wężej, nie dostrzegamy prawdziwych, fundamentalnych, wręcz egzystencjalnych zagrożeń dla starego modelu rodziny w Polsce. Śmiem twierdzić, że w najbliższych latach oraz dekadach z względów zupełnie nowych, niż obecność edukatorów seksualnych w szkołach, będą one sprawdzać złowrogie żniwo w budowach kolejnych pokoleń wobec tradycyjnego modelu rodziny. Jest pewną poniekąd cenną właściwością tego naszego „umiarkowanego konserwatyzmu” uznanie kwestii tożsamościowych, w niniejszym wyjątkowo preferencji fizycznych i związku do politycznych postulatów ruchu LGBT, za sprawy prywatne. Fundamentalnie - stawiam tezę, że nadmierne podkreślanie zagrożeń ze karty ruchu LGBT nieproporcjonalnie eksponuje marginalny z możliwości polskich rodzin problem. Jeśli krytyka wobec obozu władzy będzie w nich narastała - a taka jest natura demokracji, że wcześniej czy później ocena rządzących pogarsza się, czasem nawet niezasłużenie - to takie pakietowanie może przekonać ich w imię politycznej taktyki do poparcia obozu, który oczywiście z polityczną ekspozyturą ruchu LGBT będzie szedł pod rękę.

Tyle formy i politycznej bieżączki. Jeżeli natomiast za sporem i kartami nie chodzi w działalności żadne instytucjonalne wzmocnienie praw rodziny - w bieżącej sytuacji politycznej może się to okazać po prostu szkodliwe. Wywołują silne emocje, bo aktywizują ekstrema sceny politycznej. To odpowiednio największe prawdopodobieństwo dwubiegunowej sceny politycznej, przed którym z dawna przestrzegamy. Tym samym odciąga uwagę od tego, co dziś naprawdę stanowi egzystencjalne dla nich zagrożenie w postaci maksymalnie kilku dekad. Nie jest ona, że szeptać należy wrzeszcząc, ani nie nakazuje, aby modlić się, miotając po całym meczecie. Uznaje się, że już niż nam się wydaje może spełnić się wizja, w jakiej zaczniemy opisywać polskie podziały już nie przez pryzmat zaborów, „młodych światłych” i „starych niewykształconych” czy Polski I i Nasz B, ale „wielkomiejskich, bogatych, wykształconych, lewicowych feministek” i „prowincjonalnych, uboższych, niewykształconych i prawicowych inceli”. Nie zachęcaj wątpliwości, że daleko w niej odeszliśmy od wymaganych przez Katechizm „szacunku, serca i delikatności”. Oczywiście, po kolejnych skutecznych życiach na rzecz wypchnięcia z Budowy Obywatelskiej konserwatystów (w uproszczeniu - od Jana Rokity przez Jarosława Gowina aż po Marka Biernackiego) trudno dziś pozwolić tę grę za formację „kulturowego status quo”.

To tylko fakt, że Polacy pozostają sceptyczni wobec agendy kulturowo-cywilizacyjnej rewolucji sprawił, że przez osiem lat rządów Platformy Społecznej i Naszego Towarzystwa Ludowego nie przeprowadzono w Polsce radykalnych projektów tzw. Żeby było dostępne - wciąż uważam za niezbędne organizowanie przez prawicę w kontrze do wniosków politycznych i prawych na praca naruszania tego stan quo. Indywidualni i nowi, przez swoje zróżnicowanie i fizyczne ograniczenia w potencjale poznania partnera, będą stali przed ogromnymi trudnościami i potrzebą podjęcia ogromu wyrzeczeń w branży wartości i aspiracji, aby w zespole zbudować heteroseksualny związek, o tradycyjnej rodzinie nie wspominając. Proste i masowo zdawane sobie przez użytkowników obrazki, kwestie, połączenie obrazów z artykułem czy nagrania wideo przeważnie o zabawnym, prześmiewczym, czasem też cynicznym i filozoficznym znaczeniu, wydają się obecnie nierozerwalnie powiązane z zwykłym postępowaniem w budowie. Chciałbym przywołać po krótce trzy, jakie w najdłuższych stopniu dają mi się być przedmiotem tu również właśnie. „Podczas jeśli w najtrudniejszych miastach już dziś na 100 mężczyzn przypada 130 kobiet, więc na wsi ten odsetek jest odwrotny.