spawanie wrocław

Spawanie MIG/MAG jest obecnie najczęściej stosowaną metodą spawania. Metody MIG/MAG mają wiele zalet, dzięki czemu są najczęściej stosowanymi metodami spawania. Jest to najczęściej wykorzystywana metoda spawalnicza, która doskonale sprawdza się w przypadku wszystkich rodzajów stali oraz metali nieżelaznych. Dzięki możliwości zautomatyzowania tej metody, spawarki MIG/MAG wykorzystywane są w przemyśle stoczniowym, maszynowym, doskonale sprawdza się również w przemyśle samochodowym, na wszelkiego rodzaju liniach produkcyjnych, jak i do zastosowań hobbystycznych. Przy użyciu tej metody można wykonywać spoiny o dużej grubości, choć wtedy czasochłonne jest zmienianie elektrod, jak również oczyszczanie spoiny po spawaniu. Otulina również topi się tak jak elektroda, wpływa na proces spawania, jak i na tworzące się jeziorko spawalnicze, tym samym na jakość spoiny. Proces spawania może odbywać się prądem stałym lub przemiennym o częstotliwości sieciowej 50 Hz. W przypadku spawania prądem stałym, w metodzie TIG stosuje się odwrotną biegunowość. W metodzie MIG/MAG łączenie materiałów odbywa się przy pomocy druta spawalniczego. Trzy ostatnie stosowane są przy niskostopowych stalach a także przy stopach takich materiałów jak miedź, nikiel czy też tytan. Od rodzaju gazu i jego składu - w dużej mierze - zależy przebieg procesu spawania, a także jakość i wygląd spoiny.

Dobre wykończenie można także uzyskać bez stosowani kosztownych mieszanek gazowych, zastępując prostą elektrodę w formie drutu elektrodą w postaci metalowej rurki wypełnionej odpowiednim topnikiem. FCAW - (Flux Cored Arc Welding) - skrót dla określenia metody spawania podobnej do MIG/MAG (GMAW) z tą różnicą, że zamiast drutu litego używany jest drut rdzeniowy (proszkowy). Zamiast krótkiej elektrody druciano - topnikowej wykorzystuje się elektrodę wykonaną z samego tylko drutu, który jest podawany w sposób ciągły ze szpuli. W rzeczywistości metod spawania jest znacznie więcej, jednak wszystkie mają jedną cechę wspólną - spawany materiał topi się, tworząc w ten sposób trwałe połączenie między dwiema płaszczyznami. Jednak wadami tych urządzeń są ich duże rozmiary oraz niebezpieczeństwo związane ze stosowaniem łatwopalnego gazu. Spawane metodą TIG stosowane jest w przemyśle lotniczym, chemicznym oraz liniach produkcyjnych ze względu na możliwość mechanizacji, do łączenia cienkich blach, miejsc wymagających spoin wysokiej jakości. W celi spawalniczej Kawasaki Robotics K-ARC-H jest możliwość zamontowania źródła spawalniczego od dowolnego dostawcy, dlatego jeżeli dana firma posiada sprawdzonego dystrybutora, to nie musi zmieniać swoich standardów. Możliwość spawania tylko w pozycji podolnej. 4. Do wykonywania prac spawalniczych należy używać tylko sprawny technicznie sprzęt, który jest zabezpieczony przed możliwością wywołania pożaru.

Do zasilania może służyć zarówno prąd stały jak i zmienny.

Odznacza się dużą uniwersalnością techniczną, możliwością spawania cienkich i grubych elementów w każdych warunkach, a połączenia dobrymi właściwościami eksploatacyjnymi. Inne metody spawania to na przykład: żużlowe, plazmowe, łukiem krytym albo elektronowe. Spawanie łukiem krytym (pod topnikiem) jest kolejną metodą w której używana jest ciągła elektroda metalowa. Spawanie łukiem krytym nie jest metodą ręczną, lecz w pełni zautomatyzowaną. Łuk elektryczny pali się „ukryty” pod proszkiem, który pełni funkcję otuliny elektrody, chroniąc jeziorko spawalnicze przed dostępem powietrza i wprowadzając dodatki spawalnicze. Elektroda do spawania elektycznego wykonana jest z rdzenia i otuliny. Podczas spawania, pod wpływem wysokiej temperatury dochodzi do rozkładu otuliny i wydzielenia substancji gazowych i żużlu. Spawarki MIG często używają argonu, helu lub mieszanin gazowych. Do spawania MAG, gazem aktywnym, powszechna jest mieszanina argonu, dwutlenku węgla i tlenu. W metodzie gazów aktywnych najczściej stosowanym gazem jest dwutlenek węgla CO2, z domieszką argonu Ar. Jako gazów osłonowych używa się zarówno gazów szlachetnych (argon, hel oraz mieszanina argonu i helu) jak i dwutlenku węgla. Plazmę uzyskuje się z argonu lub azotu. Do zasilania może służyć zarówno prąd stały jak i zmienny. Po włączeniu agregatu spawalniczego należy elektrodę ze spawanym elementem, wskutek czego w obwodzie zacznie płynąć prąd elektryczny o dużym natężeniu. Ciekły żużel i gazy to osłona łuku i jeziorka spawalniczego.

Specjalna budowa uchwytu spawalniczego pozwala na ręczne dostarczenie dodatkowego materiału (drutu) umieszczonego w jeziorku spawalniczym. Pochylenie uchwytu w kierunku, w którym spawamy, spowoduje głębsze wtopienie i węższą spoinę, w przeciwnym będzie dokładnie odwrotnie. Typową elektrodę stanowi rdzeń zbudowany z drutu do spawania, pokrytego warstwą topnika. Rdzeń elektrody zazwyczaj jest z tego samego materiału co łączone części robocze. Zwykle podczas spawania łączone metale tworzą anodę i połączone są dodatnim biegunem zasilania. Spawanie żeliwa wykorzystywane jest jedynie podczas naprawy elementów uszkodzonych. Nowoczesne spawanie żeliwa migomatem odbywa się przy użyciu zaawansowanych sprzętów. Dla uniknięcia wady poprzednio opisanych metod, mianowicie usuwania żużla, zastąpiono przy spawaniu w osłonie gazowej proszek i otulinę przez gaz. Gaz osłonowy i drut spawalniczy dopierane są odpowiednio do przetwarzanego materiału podstawowego. Oddzielnie dostarczany gaz spawalniczy chroni łuk i strefę topnienia przed wnikaniem powietrza z otoczenia. Łuk spawalniczy powstaje między drutem umieszczonym w końcówce spawalniczej, a obrabianym materiałem. Łuk elektryczny w tym przypadku wytwarzany jest przez nietopliwą elektrodę wolframową w osłonie gazu obojętnego. Łuk elektryczny jest zapalany pod sypką warstwą ochronną. Mimo przystosowania uniwersalnych uchwytów do pracy z niejednakową średnicą pokrycia mogą pojawiać się pewne problemy np. z docięciem izolacji na odpowiednią długość tak aby włókno było stabilnie zamocowane w uchwycie i jednocześnie mieściło się w osłonce spawu o długości 45 mm.