Wikipedia: De Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw (officieel Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming, ook wel Sterre-der-Zee of Slevrouwe genoemd) is een romaanse kerk in het centrum van Maastricht, gelegen op het gelijknamige Onze-Lieve-Vrouweplein. De kerk behoort tot de in 1990 door de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, sinds 2009 benaming Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, opgestelde lijst 'Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg'.

Op 20 februari 1933 werd de kerk door paus Pius IX tot basilica minor verheven. Als basilica minor verkreeg de kerk het recht op het dragen van drie eretekenen: het conopeum, het tintinnabulum en het pauselijk wapen. De eretekenen staan normaal op het priesterkoor, behalve tijdens de Goede Week: na de mis van Witte Donderdag worden tijdens de liturgie van de Altaarontbloting deze kerkelijke attributen weggezet. Tijdens de Grote Stadsprocessie (elk jaar rond 15 mei) worden de eretekenen meegedragen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog liep de O.L.-Vrouwekerk enige oorlogsschade op. In 1943 werd de grote klok door de Duitsers geroofd.

In 1990 kreeg de basiliek een officieel wapen. Het verlenen van een wapen aan een kerkelijke instantie is uitzonderlijk. De onthulling werd gedaan door de toenmalige bisschop van Roermond, Mgr. J.M.Gijsen. Het bovenste groene deel van het wapen verwijst naar de speciale status als zetel van het oude bisdom Maastricht. De gele ster op het blauw symboliseert Maria en de witte ster is het teken van de stad Maastricht. Onderaan het wapen staat de tekst "Solium gloriæ Dei" ("De troon van Gods glorie").