Eigenlijk heeft niemand ze ooit echt goed gezien. Met uitzondering van de schilder, de 17-eeuwse meester Gerard de Lairesse (1640-1711). Hij schilderde de luiken voor het wereldberoemde orgel in de Westerkerk in Amsterdam. Je hebt er een verrekijker voor nodig om de beschilderingen tot in detail te kunnen bekijken. Het zijn Bijbelse voorstellingen van koning David en koning Salomo.

Het Rijksmuseum Twenthe wilde de luiken graag als topstukken voor hun overzichtstentoonstelling van het werk van de schilder, die volgens het museum meer bekendheid verdient. "Met deze tentoonstelling over Gerard de Lairesse laat het Rijksmuseum Twenthe een 'andere' Gouden Eeuw zien. Nederland is niet alleen het land van Rembrandt, het is ook een land van internationale invloeden. (...) Het land van Gerard de Lairesse", zei het museum in een bericht over de tentoonstelling.

De vraag was echter of de luiken met hun afmetingen, 3,15 meter bij 5,17 meter, de kerk wel uit konden. Vanaf de grond kon er alleen een ruwe schatting van de afmetingen worden gemaakt. Kunsttransporteur Hizkia van Kralingen mat uiteindelijk de luiken en de deuren met een speciale kraan. Het onderzoek wees uit dat het bijna op de centimeter af, zou lukken. Vanochtend werden ze met de grootste omzichtigheid losgehaald.



Toen de Westerkerk in 1631 in gebruik werd genomen, was er nog geen orgel. In 1681 werd het orgel door orgelbouwer Roelof Barentszn Duyschot gebouwd. Op Eerste Kerstdag 1686 werd het orgel voor het eerst gebruikt.



De afbeeldingen zijn door De Lairesse in 1686 op doek geschilderd en waren oorspronkelijk op massief hout gespannen. Na een restauratie in 1990 werden ze op lichtere panelen aangebracht.