De Engelse Episcopale gemeente of de Angelicaanse kerk (Church of England) in Amsterdam werd in 1698 gesticht. Anders dan de Engelse presbyteriaanse gemeente die op calvinistische grondslag was gebaseerd, kon de Engelse Episcopale Gemeente niet op bijzondere gunsten van de stad rekenen. Daarvoor vertoonde het kerkgenootschap in de ogen van het stadsbestuur teveel overeenkomsten met het katholicisme.
Terwijl de Engelse presbyteriaanse gemeente al in 1607 de beschikking had gekregen over een kerk op het Begijnhof, moest de episcopale gemeente zich tevreden stellen met een bovenzaaltje op de hoek van de Oudezijds Achterburgwal en de Huidevettersloot (nu Barndesteeg). Volgens de achttiende-eeuwse geschiedschrijver Jan Wagenaar werden de diensten hier vooral door Engelse zeelieden bijgewoond.
Dankzij bemiddeling van de Engelse ambassadeur kon de kerkgemeente vanaf 1765 diensten houden in een wat beter lokaal, in de voormalige Agnietenkapel (Oudezijds Achterburgwal) die aan het Athenaeum Illustre toebehoorde. In 1771 volgde opnieuw een verhuizing, nu naar de Groenburgwal, waar een ruimte in de Lakenhal als kerk gebruikt kon worden. In het aangrenzende vertrek, de vergaderplaats van de staalmeesters, werden voortaan kerkenraadsvergaderingen gehouden. Hier hingen zes groepsportretten van de staalmeesters, waaronder dat van Rembrandt, nu een van de topstukken van het Rijksmuseum.