De Broederkerk (of ook wel Broerenkerk), gelegen aan de Broederstraat, behoorde vroeger bij het klooster van de Franciscanen, dat in der 13de eeuw werd gesticht. Over de bouw is niet zo veel bekend en bij de jongste restauratie is hier ook geen onderzoek naar gedaan. De Franciscanen waren bedelmonniken, die dus in volstrekte armoede leefden en zich voornamelijk bezig hielden met het verzorgen van zieken. Het groeide uit tot een complex met klooster, kerk, kloostertuin en kerkhof. Bij het groeien ontstond er echter onenigheid binnen de kloosterorde. Sommige monniken namen het niet zo nauw meer met de armoederegels, terwijl anderen de armoederegels hoog in het vaandel hadden staan. Klooster en kerk werden in 1472 door een brand zwaar beschadigd, maar zijn allebei herbouwd van gemeenschapsgeld. Hieraan was echter de voorwaarde verbonden dat de monniken terugkeerden naar de armoederegels. Beide waren in 1490 gereed. Voor een kloosterkerk is deze kerk relatief groot. Na de beeldenstorm (1566 en de jaren daarna) zijn de monniken langzamerhand uit Kampen vertrokken. Het kloostercomplex verviel aan de stad. Het gebouw kwam in handen van de protestanten, die het gebouw nog steeds gebruiken. In 1840 heeft Nicolaas Plomp het gebouw heringericht. De kerk is in de periode 1967-1971 gerestaureerd.