Vandaag heb ik gezorgd dat ik eerder in de bosrand zat dan dat de zwijnen er waren.
Verscholen onder een Grove den langs het pad hield ik het weitje in de gaten. (Duurt altijd langer dan je hoopt).
Toch onverwachts, na geruime tijd wachten kwam de familie uit het bos.
Echter niet de plek die ik gedacht had, maar een stuk dichter bij mijn schuilplek.
De beesten zagen mij niet en liepen langs mij heen. Ik hield mijn adem in. Deze biggetjes liepen mijn richting uit.
Ik hoopte dat ze niet helemaal naar mij toe zouden lopen.
Ze zijn wild en met veel (3 zeugen, stuk of 15 biggen). Het zijn geen toeristenzwijnen maar wilde boszwijnen.
Ik voer ze natuurlijk ook niet. Voeren is in strijd met de Flora- en Faunawet.
Ze geheel onverwachts van korte afstand verschrikken is niet verstandig.
Als ze me zouden zien, zouden ze ook direct wegrennen, dan had ik voor niets 2 uur zitten wachten.
Ik bleef doodstil zitten. Zij bleven met de snuiten op de grond. Een biggetje keek even op.
Ze liepen schuin langs mij heen verder de wei op. Het begon ook te regenen.