Interieur van het 'Kleinste Huisje van Rottum', dat is ingericht als mini-museum.
Rond 1820 nam de diaconie van de N.H. kerk het initiatief op de hoek van de begraafplaats
(Kloosterweg 17) uit restmateriaal van het voormalige klooster van Rottum een huurwoning te bouwen.
De diaconie verhuurde het huisje in de loop der jaren aan o.a. pas getrouwde stellen met kinderen
die nog niet over een eigen woning beschikten. In 1953 werd deze eenkamerwoning voor het laatst bewoond.
Drie kinderen sliepen er toen op strobalen op de vliering. De ouders sliepen in de bedstede.
In de periode na de Tweede Wereldoorlog zijn veel eenkamerwoningen op het Hogeland gesloopt.
Tientallen jaren stond dit kleinste huisje als 'onbewoonbaar verklaarde woning' te verkommeren,
totdat de Stichting Woonhuismonument het huisje restaureerde. In 2003 is het ingericht door het
Openluchtmuseum Het Hoogeland uit Warffum. De inrichting geeft een indruk van de situatie van 1880.
Het kleinste huisje van Rottum wordt onderhouden door vrijwilligers.