Er is nog steeds enige connectie met het Spoorwegmuseum, want het evenement vindt namelijk plaats op 'Perron 9' dat gebouwd is van de oude perronoverkapping van perron nummer 9 van het NS-station.

UTRECHT 18 augustus 2003, - De Pasar Perron in het Utrechtse Spoorwegmuseum houdt na zestien jaar op te bestaan.
De Indische pasar trok vorig jaar nog negenduizend bezoekers. Aanleiding voor het jaarlijkse festijn, met
filmvoorstellingen, kookshows, demonstraties en een markt, was de schenking van de 'Sri Gunung'. Het Spoorwegmuseum kreeg die stoomlocomotief begin jaren tachtig van de Indonesische regering.
Voortaan moeten evenementen in het museum een duidelijkere link met treinen hebben en een breder publiek trekken, aldus een woordvoerder donderdag.

UTRECHT - De Indonesische markt Pasar Perron in het Utrechtse Spoorwegmuseum heeft dit weekeinde 12.700 bezoekers getrokken. Dat is net geen verbetering van het record uit 1999, toen meer dan 13.000 mensen het evenement bezochten. Op de Pasar Perron konden de bezoekers onder meer genieten van eten, zang en dans uit Indonesië. Het evenement werd waarschijnlijk voor het laatst gehouden dit jaar. Volgend jaar gaat de Pasar Perron zeker niet door omdat het Spoorwegmuseum dan wordt verbouwd. Het museum gaat daarna bezien of de Pasar nog wel past in het nieuwe aanbod van evenementen.

Tussen de treinen traden Riem de Wolff en Tante Lien op. Ook waren er filmvoorstellingen, kookshows, demonstraties en een markt met Indonesische koopwaar.

Aanleiding 16 08 2009 voor de jaarlijkse Pasar Perron is de schenking van de 'Sri Gunung', de Bergkoningin. Deze Indonesische houtgestookte stoomlocomotief uit 1928 werd begin jaren tachtig door de Indonesische regering aan Het Spoorwegmuseum geschonken.

Verbouwing 2003

In 2002 werd onder directeur Paul van Vlijmen besloten het museum opnieuw ingrijpend te verbouwen. Het stationsgebouw uit 1874 werd na de sluiting in september 2003 weer geheel leeggehaald en nu grotendeels teruggebracht in de 19e-eeuwse staat, aangevuld met de Koninklijke wachtkamer afkomstig uit het in 1973 gesloopte station Den Haag Staatsspoor. De restauratiearchitect was Leo Wevers van Bureau Vlaardingerbroek & Wevers te Utrecht.[7]

Onderdelen van het stationsgebouw:

Stationshal
Bestelgoederengang
Restauratiezaal
Wachtkamer 3e klasse
Wachtkamer 1e en 2e klasse
Koninklijke wachtkamer

Het achterterrein, met de voormalige rangeerterreinen en werkplaatsen van de NS, werd ook voor het grootste deel ontruimd en geheel nieuw ingericht. Er kwam een groot nieuw museumgebouw met het industriële karakter van een 19e-eeuwse spoorwerkplaats. Het nieuwe gebouw, ontworpen door architect Gert-Jan de Jong van Arc2 architecten te Almere, biedt onderdak aan de gehele collectie aan treinen en locomotieven van het museum.

Het landschap rond het gebouw is vormgegeven als een spoorlandschap waarin diverse publieke functies een plek hebben gekregen. Zo is er onder meer een terras aanwezig, een kinderspeelplaats, de jumbo-express, een draaischijf, een labyrint met oude stationsbeelden en een evenemententerrein. Nabij het bestaande seinhuis uit Hoogezand-Sappemeer is tevens een watertoren geplaatst.

Onderdelen van het nieuwe gebouw:

Bedrijfsschool en foyer
Theater
De Werkplaats
De Remise
Centrale
Werelden met exposities
Open depots
Bibliotheek
Museumwinkel
Modelzolder
Enkele kantoren

Museumformule

In het voorjaar van 2005 werd door Het Spoorwegmuseum een geheel nieuwe museumformule gepresenteerd. De formule is geïnspireerd op de wetenswaardigheid dat men het station in de negentiende eeuw ook wel de poort naar de wereld noemde. Het station werd ervaren als het beginpunt van een ontdekkingsreis.

In Het Spoorwegmuseum maakt de bezoeker via verschillende Werelden een reis door de geschiedenis. De werelden vertegenwoordigen elk een belangrijke tijdspanne in de ontwikkeling van het spoor ingedeeld in historisch, maatschappelijk, romantisch of technologisch opzicht. De werelden 1, 3 en 5 zijn hierbij ingericht als pretparkattractie zoals een walkthrough (wereld 1), darkride (wereld 3) en simulator (wereld 5).

Wereld 1 - Zwarte Magie 1800-1850: De Grote Ontdekking
Wereld 2 - La belle époque 1860-1900: Droomreizen (de hoogtijdagen van de internationale treinen rond 1900)
Wereld 3 - Modern Times 1918-1945: Stalen Monsters
Wereld 4 - Op weg naar vandaag 1950-2005: De Werkplaats (de grote hal met treinen)
Wereld 5 - 1800-toekomst: De Vuurproef

De presentatie is veel meer dan vroeger sterk gericht op het vermaken van een groot publiek met kinderen en voor personeelsfeestjes etc. De inhoudelijke kant van het museum is daar ondergeschikt aan gemaakt. De collectie is een soort achtergrond hiervoor. Dit geldt ook voor de schilderijen, prenten en attributen. De achtergrondinformatie staat vermeld in de museumgids. De museumgids is te koop bij de kassa van Het Spoorwegmuseum. Verder lopen er 'eduTRAINers' rond in het museum om de bezoekers te informeren over de collectie.

Er is veel aandacht besteed aan de aankleding met decorstukken. Er is duidelijk een keuze gemaakt van 'van alles een beetje' om een groot publiek te vermaken. Dat deze doelstelling bereikt is, blijkt uit de na de heropening in juni 2005 sterk gestegen bezoekersaantallen.

In december 2013 werd spoor 1, langs het stationsgebouw, van bovenleiding voorzien, zodat elektrische (pendel)treinen ook van hier kunnen vertrekken en aankomen.[9] In het voorjaar van 2016 wordt Wereld 4 samen met het museumrestaurant vernieuwd.[10]

Pretparkattracties

De Grote Ontdekking is ingericht als walkthrough. Na het verlaten van de mijnlift wandelen bezoekers door een replica van een Brits dorp en worden zij hierbij begeleid door een audiotour.
Stalen Monsters is ingericht als darkride, een attractietype dat vaak alleen te vinden is in grote attractieparken, aangezien de onderhoudskosten van een darkride hoog op kunnen lopen. Bezoekers nemen plaats in een voertuig gedecoreerd als mijntrein en worden langs verschillende scènes geleid die te maken hebben met de spoorwegen in de periode 1918 tot en met 1945.
De Vuurproef is een virtuele reis door bijna twee eeuwen treingeschiedenis door middel van een interactieve show en simulator. Tijdens deze reis wordt in beeld gebracht wat de komst van de trein voor de wereld heeft betekend. Daarbij komen de ingrijpende maatschappelijke en economische veranderingen, de ontwikkelingen die de trein onderging, de aansprekende momenten in de spoorweggeschiedenis en de rol die de trein tegenwoordig speelt aan bod.

Collectie spoorwegmaterieel

Het Spoorwegmuseum beschikt over een grote en gevarieerde collectie rollend materieel. Het museum bezit ruim 120 voertuigen. De materieelcollectie is te groot om op de toch nog beperkte ruimte geheel getoond te worden. Daarom is een groot deel van de collectie tramrijtuigen in het afgelopen decennium afgestoten en een deel van het spoorwegmaterieel is elders in depot ondergebracht of in bruikleen bij museumspoorlijnen. Het wel aanwezige materieel staat niet meer zoals vroeger soort bij soort maar vrij willekeurig door elkaar. Regelmatig wordt van plaats gewisseld, zodat telkens een andere opstelling getoond wordt. Een aantal voertuigen is rijvaardig en wordt regelmatig gebruikt voor bijzondere ritten, zoals de Heimwee Express (2007-2015). Het materieel waarvoor in Utrecht geen ruimte is, is opgeslagen in de Wagenwerkplaats Blerick. Hier kan ook onderhoudswerk aan het materieel worden verricht.[11]

De collectie rollend materieel bevat onder meer stoomlocomotieven, elektrische locomotieven, locomotoren, diesellocomotieven, motorrijtuigen, treinstellen, rijtuigen, goederenwagons en enkele trams.