Wat Khanika Phon, วัดคณิกาผล, a civil temple of the Maha Nikai Sect, was built in 1833 (B.E. 2376) during the reign of King Rama III. It was built by Khun Yai Faeng (Grandmother Faeng) and thus was called Wat Mai Yai Faeng. Khun Yai Faeng was the owner of a house of prostitution in Trok Tao (Tao Alley). As a devout Buddhist, she raised funds from the girls in her house to build the temple. Later, her descendants renovated the monastery and asked for a royal rename from King Rama IV, who granted the name Wat Khanika Phon, meaning "the Temple which was built from the profits of the prostitute". Beside the wall on the back yard of the Ubosot (Ordination Hall), there is an upper body sculpture of Khun Yai Faeng, the founder of the Paorohit family. Many original objects and buildings can still be found in the compound, including the principal Buddha image, the Wiharn (Sermon Hall), a corridor, one small stupa, several lacquered gold leaf painted cupboards, and the bell tower.

วัดคณิกาผลเป็นวัดราษฎร์ฝ่ายมหานิกาย สร้างเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๗๖ ในสมัยรัชกาลที่ ๓ โดย คุณยายแฟง วัดมีชื่อเดิมว่า วัดใหม่ยายแฟง ตามชื่อผู้สร้าง คุณยายแฟง มีอาชีพเป็นเจ้าสำนักหญิงงามเมืองใน ตรอกเต้า มีจิตศรัทธาใน บวรพระพุทธศาสนา ได้ร่วมกับเหล่าหญิงงามเมืองในสำนักจัดสร้างวัดขึ้น ต่อมาบุตรหลานของ คุณยายแฟง ได้ซ่อมแซมบูรณะวัดนี้ขึ้นใหม่ และกราบบังคมทูลขอพระราชทานนามใหม่ รัชกาลที่ ๔ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ พระราชทานนามว่า วัดคณิกาผล มีความหมายว่า วัดที่สร้างจากผลประโยชน์ของหญิงคณิกา บริเวณกำแพงหลังพระอุโบสถ มีซุ้มประดิษฐานรูปปั้นครึ่งตัวของ คุณยายแฟง พร้อมอักษรจารึกที่ฐารของแท่นรูปปั้นว่า วัดคญิกาผนี้สร้างเมื่อพุทธศักราช ๒๓๗๖โดยคุณยายแฟงบรรพบุรุษของตระกูลเปาโรหิตย์ และยังมีของดั้งเดิมตั้งแต่แรกเริ่มสร้างวัดหลายอย่าง ได้แก่ พระประธาน พระวิหาร พระระเบียง พระปรางค์เล็ก ๑ องค์ ตู้ลายรดน้ำของเก่าหลายใบ พื้นลายกนกเปลว เขียนเรื่องรามเกียรติ์ หอระฆังก่ออิฐฐถือปูนแบบเก่า หลังคาประดับลายปูนปั้นเขียนสีตั้งอยู่หลังพระอุโบสถ นอกจากนั้นเป็นของใหม่ทั้งสิ้น