Ég, Gauti, Hafrún, Óğinn og Guğrún stefndum á Kerlingu şann 26. júlí sem er hæsta fjall á norğurlandi eğa um 1538m á hæğ. Viğ byrjuğum á ağ keyra ağ Finnastöğum og ráğfærğa okkur viğ bónda hvernig skildi ráğast á verkefniğ. Hann ráğlagği okkur ağ keyra áleiğis upp á tún sitt og ganga beint af augum upp öxl sem var vel sjáanleg frá bænum. Şağan ætti leiğin ağ vera greiğ og augljós, viğ gerğum okkur şó grein fyrir ağ hún kynni ağ verğa talsvert basl şar sem snjór er á toppi fjallsins.

Viğ fórum ağ ráğum bónda og örkuğum af stağ í blíğviğri. Viğ gerğum şau grundvallar mistök ağ taka lítiğ af vatni meğ okkur og var Gauti sendur til şess ağ bjarga şví. Hann şóttist sjá læk şar sem hann myndi fylla brúsana okkar. Viğ hin héldum şó sem leiğ lagği upp öxlina. Eftir talsvert labb og í um 600m hæğ áttuğum viğ okkur á ağ Gauti var hvergi sjáanlegur. Viğ hægğum şá á göngunni og svipuğumst um. Hann hafği şá eins og hann er vanur hlaupiğ í hvarfi upp fyrir okkur og beiğ uppi á öxlinni.

Eftir ağ á öxlina var komiğ tóku viğ hamrar, sem viğ şurftum ağ ganga fyrir, og stórgrıtt skriğa. Eftir ağ hafa skriğiğ hana sáum viğ loks toppinn á fjallinu, en şá vorum viğ í um 1000m hæğ. Şegar hér var komiğ viğ sögu var klukkan orğiğ dálítiğ margt og ákváğum viğ ağ snúa viğ, en samşykktum ağ klára fjalliğ ağ ári.