Het Bosch en Vaart lied

Bosch en Vaart is een enclave in een wereld vol verdriet
Weinig met de rest te maken, wat ons betreft donder't het niet
Genietend met volle teugen van onze huizen in het groen
en proberen niet te denken aan wat we nog moeten doen.
Rotte palen, meuren scheuren, vloeren kraken, enzovoort.
Het mag vreselijk klinken, maar wij worden er niet door gestoord.

Bosch en Vaart is een enclave in een wereld vol chagrijn
Kunnen wij niet aan verand'ren, laten wij maar vrolijk zijn
Fraaie feesten, soepele wijnen, vrouwen die eten en wat kreeft
En soms deniken wij met schaamte aan iedereen die 't minder heeft
Maar dan is daar weer de cultuutlijn, fietsen met de wind mee en de sport
Dat vraagt weer volle aandacht, zo ook de tweede wintersport.

Bosch en Vaart is een enclave in een wereld van Geen Stijl
Dus werken we ons te pletter voor ons keurig nette heil
Huizen, stralen, tuinen die deugen, verfwerk dat blinkert in de zon
Wij blijven hier dus maar wonen, bij de Vitaminebron
Wij zijn voorzichtig met onze buren, parkeren de auto voor de deur
Maar de tweede of derde auto geeft nog wel eens wat gezeur.

Bosch en Vaart is een stukje van het aardse paradijs
En wie dit durft te verstoren, is duidelijk niet goed wijs