Föstudaginn 21. nóvember fórum við á fjórum bílum til Hrauneyja og áfram til Háumýrarskála, húss í eigu Landsvirkjunar. Ferðalangar voru Ragnar Th. og Bolli, Leifur Jónsson, læknir ásamt Rikka, Jón Sverrir og Þóra auk Hauks Geirs Guðnasonar, tæknifræðings, og Þorvarðar Hjaltasonar, rafvirkja. Frá Háumýri var snemma laugardags lagt af stað yfir Þjórsárkvíslar, skammt ofan Háumýrarkvíslar, stefna tekin að rótum Þjórsárjökuls í Hofsjökli þaðan sem haldið var suðurfyrir jökul og yfir Innri Arnarfellskvíslar, uppundir Arnarfelli hinu mikla (á kortum kallað stóra), þaðan með Arnarfellsbrekku, niður með Múlajökli og inn að Ólafsfellslaug undir Nauthagajökli. Þaðan áfram með Nauthaga að rótum Miklukvíslar, þaðan sem Nautöldukofi blasir við hinum megin ár. Kvíslarnar voru bólgnar undir ísnum sem ekki var bílheldur. Var því snúið við aftur til Háumýrar. Í síðustu lænu Þjórsárkvíslar, 4 km. frá Háumýri rifnaði dekk á ísskör og fór því nokkur tími í að skipuleggja ,,björgunarleiðangur" eftir varadekki á felgu. Það barst um miðnætti frá Reykjavík. Hálfur hópurinn hélt heim á leið en hinir gistu í Háumýri. Um nóttina var skipt um dekk en þá var bíllinn svo pikkfrosinn að ákveðið var að láta hann vera til morguns. Vegna veðurs á sunnudag tafðist þó heimför fram á kvöld. Myndir tóku Bolli, Jón, Raggi og Rikki.

Þessi leið var fyrst ekin um 1950. Á henni var fylgt gamalli slóð á hörðu hjarni. Hún er ófær nema mikið breyttum bílum, í kjölfar langvarandi frosta eða á umtalsverðum snjó. Hana verður á köflum að aka með mikilli aðgát og á vel mjúkum hjólbörðum vegna viðkvæms gróðurfars, sem þar er víða að finna. Sjá nánar ákvæði friðlýsingar Þjórsárvera.